ජනයා තම කාර්යය කරන අතර වෙහෙස මහන්සිය නිවා ගැනීමට ජන කවි ගායනා කර තිබේ.නමුත් ඇතැම් අවස්තාවල තම අදහස් අනෙක් කෙනාට දැනවීම සදහා ජන කවි යොදා ගෙන තිබේ.එමගින් මනා සන්නිවේදනයක් ඇති කිරීමට සමත් ව තිබේ.
මේ එයට කදිම නිදසුනකි.
“අල්ලාගෙන නෙරිය අතකින් කිම්ද නගෝ
වසාගෙන දෙතන අතකින් කිමද නගෝ
හිම්යෙකු නැති ගමන් තනි මග කිමද නගෝ
අම්බලමේ ඉදලා අපි යම්ද නගෝ”
මෙයට ලැබෙන ප්‍රතිචාරය විනීතවත්
ආචාරශීලී එකකි.
“අල්ලාගෙන නෙරිය මඩ තැවරෙන හින්දා
වසාගෙන දෙතන බිළිදුගෙ කිරි හන්දා
බාල මස්සිනා පස්සෙන් එන හින්දා
යන්නම් අයියන්ඩි ගම රට දුර හන්දා”
මෙලෙස ජනයා අතර
ජන කවි පදනම් කරගෙන සන්නිවේදනය සිදුවිය. මේ අනුව තම සිතැඟි කවිය නමැති මාධ්‍ය තුළින්, අපුර්වත්වයකින්
ඉදිරිපත් කළ අතර ඊට පාළුව,
පාඩුව, දුක, වේදනාව, බිය, පමණක්‌ නොව සතුට ආදී හැඟීම් හදවතින් හදවතට
සන්නිවේදනය වන්නට ඉඩ හැරියේ, වරෙක මඳ සිසිල් සුළඟක්‌, පොද වැස්‌සක්‌, ප්‍රචණ්‌ඩ
කුණාටුවක්‌, මුරුගසන්
වර්ෂාවක්‌, මෙන්ම
පරමාදර්ශයන් එක්‌කාසු කළ ජීවන දහමක්‌ මෙන්ම මනුෂ්‍යයාට ශක්‌තිය, ධෛර්යය, ශාන්තිය මෙන්ම
උපේක්‌ෂාව ද ගෙනහැර දක්‌වමිනි.
No comments:
Post a Comment